Historia

1735 - Ślub Michała Bielińskiego z Teklą Pepłowską, której babka, podsędkowa lubelska Jadwiga Niemyska, zapisała dobra kozłowieckie.

1742 - Pierwsza wzmianka o istniejącym już pałacu w Kozłówce – tutaj odbył się chrzest syna Michała i Tekli, Franciszka. Architektem pałacu wzniesionego między 1735 a 1742 rokiem był prawdopodobnie Józef Fontana.

1799 - Franciszek Bieliński sprzedaje Kozłówkę Aleksandrowi Zamoyskiemu, XI ordynatowi na Zamościu. Po śmierci Aleksandra (w 1800 r.) majątek przeszedł na jego siostrę, Annę Sapieżynę, z prawem dożywocia dla wdowy po ordynacie, Marii z Granowskich.

1836 - Anna Sapieżyna sprzedaje dobra kozłowieckie swojemu bratankowi Janowi Zamoyskiemu.

1870 - Ślub starszego syna Jana Zamoyskiego i Anny z Mycielskich, Konstantego, zAnielą Potocką, córką Tomasza i Wandy z Ossolińskich. Młoda para osiada w Kozłówce, majątku przekazanym Konstantemu przez ojca. Aniela w posagu wniosła plac przy Foksalu w Warszawie, na którym w latach 70. XIX w. Zamoyscy wybudowali pałac według projektu Leandro Marconiego.

1897-1914 - Przebudowa i rozbudowa zespołu pałacowego w Kozłówce. 

1903 - Ustanowienie ordynacji kozłowieckiej przez cara Mikołaja II.

1917 - Śmierć Anieli z Potockich Zamoyskiej.

1923 - Bezpotomna śmierć I ordynata kozłowieckiego, Konstantego Zamoyskiego i przejęcie ordynacji przez jego stryjecznego brata, Adama.

1930 - Śmierć żony Adama, Marii z Potockich Zamoyskiej, II ordynatowej na Kozłówce.

1940 - Śmierć Adama Zamoyskiego, w pałacu na Foksalu w Warszawie. Pochowany został obok żony, w kozłowieckim parku przy kaplicy pałacowej. Właścicielem Kozłówki został starszy syn Adama i Marii, Aleksander, ożeniony z Jadwigą z Brzozowskich.

1941 - Aleksander Zamoyski zostaje aresztowany przez Gestapo i osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, a następnie w Dachau.

1944 - Jadwiga Zamoyska wraz z dziećmi, Adamem, Marią i Andrzejem, opuszcza Kozłówkę w obawie przed zbliżającym się frontem. Zabiera ze sobą do Warszawy najcenniejsze dzieła sztuki, większość z nich przepada w powstaniu warszawskim. W 1948 roku rodzina Zamoyskich emigruje do Kanady.

1944 - Dawna ordynacja kozłowiecka wraz z zespołem pałacowo-parkowym zostaje przejęta przez państwo na mocy dekretu o reformie rolnej.

1944 – 4 listopada – Resort Rolnictwa i Reform Rolnych PKWN przekazuje Resortowi Kultury i Sztuki PKWN „do użytkowania pałac z oficynami i parkiem”. Wkrótce w pałacu rodziny Zamoyskich utworzone zostaje Państwowe Muzeum Narodowe w Kozłówce, pierwsze polskie muzeum na ziemiach wyzwolonych spod okupacji niemieckiej. Ośmioosobowym zespołem pracowników kierował Kazimierz Biernacki – dyrektor Muzeum.

1944 – 15 listopada – Resort Kultury i Sztuki PKWN przyznaje pierwszą subwencję finansową dla Państwowego Muzeum Narodowego w Kozłówce.

1944/1945 – Sporządzono pierwsze spisy inwentarzowe kozłowieckich zbiorów muzealnych, w tym także biblioteki pałacowej, wykonane przez Jerzego Wolffa, Zofię Biernacką i Anielę Zaleską.

1945 – 1 października – Zmiana nazwy i organizacji kozłowieckiego Muzeum. Powstaje Państwowy Ośrodek Muzealny w Kozłówce, pod kierownictwem Anieli Zaleskiej.

1949 – Formalne przekazanie oficyny północnej na potrzeby Państwowego Domu Dziecka, funkcjonującego tu prawdopodobnie od zakończenia wojny. W tym samym roku oficynę południową przekazano na potrzeby Szkoły Powszechnej w Kozłówce. W następnych latach na użytek Domu Dziecka przeznaczono także kordegardę i pawilon północny.

1950 – Kolejna zmiana organizacji Muzeum – utworzenie Państwowego Muzeum w Kozłówce k. Lubartowa, podlegającego formalnie Muzeum Lubelskiemu w Lublinie. Na stanowisko kierownika Muzeum powołano Tadeusza Homułko. Jednocześnie Ministerstwo Kultury i Sztuki potwierdza dalsze funkcjonowanie w Kozłówce składnicy muzealnej.

1951 – 3 września – Kierownikiem Państwowego Muzeum w Kozłówce zostaje pracownik Muzeum Lubelskiego w Lublinie Janusz Optołowicz, który sporządza kolejny spis inwentarzowy zbiorów kozłowieckich.

1951 – 24 listopada – Decyzją Muzeum Lubelskiego obsada Muzeum w Kozłówce zostaje ograniczona do dwóch osób – woźnego Stanisława Głydy i jego żony Aurelii.

1955 – Utworzenie w Kozłówce Centralnej Składnicy Muzealnej Ministerstwa Kultury i Sztuki. Kierownikiem Składnicy zostaje Jerzy Deryng (1920–1969). Działalność merytoryczna Składnicy podlegała Ministerstwu Kultury i Sztuki, finansowa – Muzeum Lubelskiemu w Lublinie.

1957 – Centralna Składnica Muzealna we wszystkich formach działalności podlega wyłącznie Ministerstwu Kultury i Sztuki w Warszawie.

1970 – Na stanowisko dyrektora Centralnej Składnicy Muzealnej w Kozłówce zostaje powołany Kazimierz Popiołek.

1976 – Stanowisko dyrektora Centralnej Składnicy Muzealnej w Kozłówce obejmuje Irena Paszyn. Rozpoczęto rewindykację dawnych zbiorów kozłowieckich rozproszonych w poprzednich dekadach. Wnętrza pałacowe udostępniono dla celów ekspozycyjnych.

1976 – Odzyskanie budynku oficyny północnej po likwidacji Domu Dziecka w Kozłówce.

1977 – 18 listopada – Utworzono Muzeum-Pałac w Kozłówce, z ekspozycją historycznych wnętrz z przełomu XIX/XX wieku.

1979 – Dyrektorem Muzeum-Pałacu w Kozłówce zostaje Krzysztof Kornacki, pełniący tę funkcję do końca 2014 roku.

1983 – Po remoncie budynku Teatralni na piętrze urządzono salę konferencyjną, na parterze – salę ekspozycyjną, gdzie zaprezentowano pierwszą wystawę czasową.

1992 – Za zgodą rodziny Zamoyskich następuje zmiana nazwy placówki na Muzeum Zamoyskich w Kozłówce i umieszczenie w logotypie Muzeum herbu Jelita.

1992 – Odzyskanie budynku oficyny południowej, po likwidacji Szkoły Podstawowej w Kozłówce. Teren zespołu pałacowo-parkowego w Kozłówce przeznaczony zostaje w całości wyłącznie do działalności muzealnej.

1994 – Otwarcie w odrestaurowanym pawilonie północnym (XVIII-wieczna wozownia) Galerii Sztuki Socrealizmu.

1998 – Przyznanie Muzeum Zamoyskich w Kozłówce prestiżowej międzynarodowej nagrody – Medalu Europa Nostra.

1999 – Organem prowadzącym Muzeum zostaje Samorząd Województwa Lubelskiego.

2000 – Organizacja pierwszej sesji inaugurującej kolejne cykle konferencji naukowych („Ziemiaństwo na Lubelszczyźnie”, „Intelektualia myśliwskie”, „Muzea-rezydencje w Polsce”).

2002 – Urządzenie kolejnej ekspozycji – Powozowni – w pawilonie południowym (XVIII-wieczna stajnia).

2007 – Zespół pałacowo-parkowy w Kozłówce Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego zostaje uznany za Pomnik Historii.

2009 – Podpisanie ugody z rodziną Zamoyskich. Muzeum Zamoyskich w Kozłówce staje się jedynym, notarialnym właścicielem wszelkich nieruchomości i ruchomości znajdujących się na terenie zespołu pałacowo-parkowego w Kozłówce.

2015 – 1 stycznia – Na stanowisko dyrektora Muzeum Zamoyskich w Kozłówce powołana zostaje Anna Fic-Lazor, dotychczasowy główny konserwator Muzeum.

2016 – Otwarcie w pomieszczeniu przy kaplicy pałacowej stałej ekspozycji Ksiądz Stefan Wyszyński w Kozłówce 1940–1941.