Gabinet Hrabiego Konstantego Zamoyskiego

Zwany też pokojem Bielińskich, od wiszących tu XVIII-wiecznych portretów tej rodziny.

Największy z nich, przedstawiający marszałka wielkiego koronnego Franciszka Bielińskiego, jest zapewne dziełem Louis de Silvestre'a, nadwornego malarza Sasów. Na wprost wejścia, nad XIX-wiecznym francuskim biurkiem, zamykanym cylindrycznie, wisi najstarszy obraz w zbiorach kozłowieckich – pejzaż ze starożytnymi ruinami pędzla Oswalda Harmsa z 1672 roku, nieco niżej, z prawej, obraz o podobnej tematyce, włoskiego malarza Giovanniego Paola Panniniego z około 1750 roku. Na tej samej ścianie, pod sufitem, portrety Wazów: Zygmunta III, Władysława IV i Jana Kazimierza oraz dwie podobizny Marii Ludwiki Gonzagi. Naprzeciw nich portrety Czartoryskich.

Niżej rysunek znakomitego francuskiego malarza François Gérarda z 1804 roku, przedstawiający Zofię Zamoyską

z synami Konstantym i Władysławem, a przy tejże ścianie, należący być może do niej, fortepian pionowy zwany żyrafą (Wiedeń, początek XIX wieku).