Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać Dyrektora Muzeum Zamoyskich, Andrzeja Pruszkowskiego, elegancko ubranego, stojącego za nowoczesną, białą mównicą i przemawiającego do zgromadzonej publiczności. Jest ubrany w ciemny garnitur, białą koszulę i krawat w paski. Ma siwe włosy i okulary. Za nim na dużym ekranie wyświetlany jest obraz przedstawiający ognisko płonące w ciemnym lesie. Drzewa są wysokie, a w tle panuje lekka mgła lub półmrok. Publiczność, składająca się z kilku osób, siedzi na krzesłach i zwrócona jest w stronę prelegenta. W sali panuje półmrok, a światło projektora oświetla ekran. W prawym górnym rogu zdjęcia widoczny jest zielony znak ewakuacyjny.
Pragnąc wpisać się w ogólnopolskie obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, pamiętając w szczególności o roli 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej w wyzwalaniu kolejnych miejscowości powiatu lubartowskiego (w tym także Kozłówki), w Muzeum Zamoyskich 1 marca odbyło się wydarzenie „Śladami Wyklętych”.
W programie znalazła się projekcja filmu „Dar męstwa”, konferencja naukowa oraz część artystyczna – poetycki wieczór autorski Zygmunta Marka Miszczaka, wzbogacony o muzykę Leszka Iwaniaka pt.: „Aż do ofiary mego życia…”. Na zakończenie nie zabrakło również skromnego poczęstunku dla gości biorących udział w wydarzeniu.
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego w osobie Pani Katarzyny Sienkiewicz, Zastępcy Dyrektora Departamentu Kultury, Edukacji i Dziedzictwa Narodowego, jak również przedstawiciele szeroko rozumianej wojskowości, placówek oświatowych oraz instytucji kultury.
Program konferencji naukowej:
dr Piotr Gawryszczak „Działania 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty w powiecie lubartowskim”
dr Justyna Dudek IPN O. Lublin „Znaczenie amnestii 1945 i 1947 r. dla polskiego podziemia niepodległościowego na przykładzie Obwodu Lubartów AK/DSZ/WiN”
dr Ewa Kurek „Zapora i Zaporczycy”
dr hab. Jacek Wołoszyn IPN O. Lublin „Niepodległościowe podziemie młodzieżowe w latach 1945-1956”
Jan Jezior „Najdłużej ukrywający się polski Żołnierz Niezłomny. Antoni Dołęga ps. Znicz”
dr Ewa Sędzimierz Muzeum Ziemi Lubartowskiej „Upamiętnienie i kultywowanie tradycji o Żołnierzach Wyklętych”
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wydarzenia oraz dokumentacji filmowej z wieczoru poetycko-muzycznego dostępnej pod tym linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=zV7WlFXhpTs
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać Dyrektora Muzeum Zamoyskich, Andrzeja Pruszkowskiego, elegancko ubranego, stojącego za nowoczesną, białą mównicą i przemawiającego do zgromadzonej publiczności. Jest ubrany w ciemny garnitur, białą koszulę i krawat w paski. Ma siwe włosy i okulary. Za nim na dużym ekranie wyświetlany jest obraz przedstawiający ognisko płonące w ciemnym lesie. Drzewa są wysokie, a w tle panuje lekka mgła lub półmrok. Publiczność, składająca się z kilku osób, siedzi na krzesłach i zwrócona jest w stronę prelegenta. W sali panuje półmrok, a światło projektora oświetla ekran. W prawym górnym rogu zdjęcia widoczny jest zielony znak ewakuacyjny.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać młodego mężczyznę, dra Konrada Majchrzyka, koordynatora wydarzenia “Śladami Wyklętych”, który stoi przed publicznością i przemawia, trzymając mikrofon w prawej dłoni. Ma krótkie, zaczesane do tyłu włosy oraz gęstą brodę. Nosi okulary i jest ubrany elegancko – ma na sobie granatową marynarkę, szary kamizelkowy garnitur, białą koszulę oraz niebieski krawat w paski. W kieszonce marynarki widoczna jest kolorowa poszetka. Na jego lewej klapie znajduje się przypięta odznaka lub znaczek.
Przed mówcą na stole stoi otwarty laptop marki Dell, obok którego leży drugi, bezprzewodowy mikrofon. W tle widać jasną ścianę z drzwiami oraz fragment eleganckiej zasłony w bordowym kolorze. Publiczność siedzi blisko mówcy – w dolnej części zdjęcia widoczne są głowy kilku osób. Cała scena jest dobrze oświetlona, co podkreśla formalny charakter wydarzenia.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać dra Piotra Gawryszczaka, starszego, łysiejącego mężczyznę o jasnej karnacji, stojącego za nowoczesną, białą mównicą i przemawiającego do publiczności. Ma poważny wyraz twarzy, usta lekko rozchylone, jakby był w trakcie wypowiedzi. Jest ubrany w ciemnogranatową koszulę i elegancką marynarkę w kratę. Na lewej klapie marynarki ma przypiętą małą odznakę.
Przed nim na mównicy stoi czarny laptop oraz kilka dokumentów. Po bokach znajdują się dwa mikrofony na elastycznych uchwytach. Za mówcą, na dużym ekranie, wyświetlony jest obraz lasu – wysokie drzewa, mech i pniaki nadają scenie naturalny, lekko tajemniczy klimat. Światło projektora delikatnie oświetla tło, podczas gdy reszta sali jest przyciemniona.
Na ścianie w prawym górnym rogu znajduje się zielony znak ewakuacyjny, a poniżej widoczne są przełączniki i panel sterowania oświetleniem lub sprzętem konferencyjnym. Otoczenie wskazuje na formalne wydarzenie, najprawdopodobniej wykład lub konferencję.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać pierwszy rząd krzeseł w sali widowiskowej, na który zasiadają: od prawej: Pani Katarzyna Sienkiewicz, Zastępcy Dyrektora Departamentu Kultury, Edukacji i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego, Pan Andrzej Pruszkowski, Dyrektor Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, Pani Bożena Ćwiek, Zastępca Dyrektora Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, Pani Jadwiga Pruszkowska, żona Dyrektora Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. Wszyscy są elegancko ubrani w stonowane barwy. W tle pozostali goście wydarzenia.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać dr Justynę Dudek, młodą szczupłą kobietę o delikatnej urodzie, jasnej karnacji i blond włosach, stojącą za nowoczesną białą mównicą i delikatnie podnoszącą dłoń w geście gestykulacji podczas swojego przemówienia.
Publiczność siedzi blisko mówcy – w dolnej części zdjęcia widoczne są głowy kilku osób. Cała scena jest dobrze oświetlona, co podkreśla formalny charakter wydarzenia
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać dr Ewę Kurek, starszą szczupłą kobietę w rozpuszczonych długich kasztanowych włosach. Ubrana jest w elegancki ciemny żakiet, spod którego wystaje biała elegancka koszula. Kobieta stoi za nowoczesną białą mównicą i delikatnie podnoszącą dłoń w geście gestykulacji podczas swojego przemówienia. Jej usta są nieznacznie rozchylone co świadczy, że właśnie przemawia.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać dra hab. Jacka Wołoszyna, mężczyznę w średnim wieku, o krótkich czarnych włosach i ciemnej oprawie oczu oraz okularach. Ubrany jest w ciemny sweter, spod którego wystaje kołnierzyk białej koszuli. Na prawej piersi przypiętą ma szaro-czerwoną plakietkę z wydarzenia. Mężczyzna stoi za nowoczesną białą mównicą i delikatnie podnosząc dłoń w geście gestykulacji podczas swojego przemówienia. Jego usta są nieznacznie rozchylone co świadczy, że właśnie przemawia.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać Jana Jeziora, starszego mężczyznę w ciemnozielonym mundurze o siwych włosach. Mężczyzna jest szczupły, wysoki, jego głowa skierowana jest w stronę mównicy na której znajdują się notatki jego wystąpienia.
Na pierwszym planie widać cienie głów publiczności. Scena na której stoi jest mocno oświetlona (jak sama jego postać) co potęguje kontrast pomiędzy pierwszym i drugim planem.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać dr Ewę Sędzimierz, starszą kobietę w krótkiej fryzurze i okularach. Kobieta jest szczupła, ma delikatną urodę, szatynowe włosy. Ubrana jest w ciemny żakiet, spod którego wystaje biała koszula. Kobieta stoi za nowoczesną białą mównicą i delikatnie podnosi dłoń w geście gestykulacji podczas swojego przemówienia. Jej usta są nieznacznie rozchylone co świadczy, że właśnie przemawia.
Podsumowanie wydarzenia “Śladami Wyklętych”
Na zdjęciu widać dwóch mężczyzn w średnim wieku siedzących na krzesłach na klimatycznie oświetlonej scenie. To artyści, poeta Zygmunt Marek Miszczak (po prawej) i muzyk Leszek Iwaniak (po lewej). W tle znajduje się ekran, na którym płonie wirtualne ognisko w lesie podkreślając charakter widowiska poświęconego pamięci Żołnierzy Wyklętych. Mężczyzna po prawej stronie ubrany jest w elegancki ciemny garnitur, spod którego wystaje biała koszula oraz granatowy krawat. Na piersi przypiętą ma niewielką plakietkę. Siedzi skłaniając swoją głowę w stronę mikrofonu, twarz ma skupioną. Jego lekko rozchylone usta wskazują na to, że właśnie przemawia (czyta wiersze swojego autorstwa). Mężczyzna po lewej siedzi opierając się o akordeon, jest szczupłym blondynem, ubrany jest w białą koszulę.